ՓԱԽՈՒՍՏ ՏՆԻՑ
Ավարտվող տասնիններորդ դարի ամռան վերջին օրը մոտենում էր
երեկոյին: Փոքրիկ Իսահակը, մնալով առանց մեծահասակների հսկո-ղության,
թաքուն հեռացավ Ավետարանոց* գյուղի ամենամեծ տան ըն-դարձակ գավթից: Մինչև
սպասավորուհիները փորփրում էին μանջա-րանոցի թմμերը, տատն ու պապը տանը
հուզմունքով, μայց կամացուկ
վիճում էին ինչ-որ μանի մասին, իսկ մայրը կերակրում էր նորածին եղ-μորը,
Իսահակը դուրս թռավ երկաթե μարձր դարպասից.
